De stad van het onmogelijke, vliegende tapijten, 1001 nachten. De stad waar dromen werkelijkheid worden wanneer je over het gouden olielampje wrijft. De grootste, duurste, belangrijkste, meest indrukwekkende en prestigieuze gebouwen schieten de lucht in uit het fijne woestijnzand. Eilanden in de vorm van de wereld en palmbomen worden voor de kust opgespoten door – hoe kan het ook anders – Nederlanders.
Tot vorig jaar de crisis in Dubai kwam aanwaaien als een donkere angstaanjagende zandstorm. In het begin werd nog gedacht dat het wel zou overwaaien, maar Dubai werd onder een dikke laag fijn woestijnzand bedolven. Mijn enkele reis vanuit Hong Kong landde tegelijkertijd met deze dreigende stofwolk. Laat het avontuur in Dubai maar beginnen!
Na drie jaar in Hong Kong als interieurarchitecte voor een lokaal architectenbureau gewerkt te hebben, vond ik het tijd om mijn horizon te verbreden. Hong Kong is een geweldige stad waar ik enorm veel werkervaring heb opgedaan, toch wilde ik een nieuwe cultuur proeven. Een verlengde stopover in Dubai zag ik als een buitenkansje. Want Dubai wordt ook wel gezien als het welvarende centrum van het Midden-Oosten, waar veel wordt ondernomen op architectuur- en designgebied.
Ik werk als enige interieurarchitecte voor een groot internationaal architectenbureau in Dubai. Voordat de crisis begon werden hier termen en concepten als weelderigheid, luxueus en extravagant gebruikt, nu gaat het vooral om low budget, cost cutting en value engineering! Dat komt goed uit want mijn favoriete stelling blijft toch wel die van Mies van der Rohe: less is more. Het zal nog even duren voordat ze dit concept kunnen aanvaarden in het land van glitter en glamour. Zeker nu ruim een jaar verder al weer heel voorzichtig de bloemetjes worden buiten gezet.
BNI – Beroepsvereniging Nederlandse Interieurarchitecten